جمعه است! سراغ دلم را اگر بگیری، آواره‌ی صحراست! همان صحرایی که حسیـــن آواره‌اش اســت! می‌شنوم صدای هل من ناصرت را! اما کجایی؟ آواره‌ی کدام صحرا! کجای این عالم نشسته‌ای و لا حول و لا می‌گویی؟! چرا برای من هم از آن من الغریب الی الحبیب‌ها نمی‌نویسی! اینبار دنبال من هم بیا، همانگونه که دنبال وهب مسیحی رفتی! اینبار صدایم کن!