دیوانگی هر شب ماهم حکایتیست .. .

 

 

>>شام غریبان

 

 

دارم دیوونه میشم.

 

 

خیلی برام یه جوریه.

 

 

یه سوالی دیوونم کرده.

 

 

تو به این خوبی چه جوری تونستن بکشنت؟؟؟؟!!!!!!!

 

 

صبر زینب باور نکردنیه.

 

 

خدایا دیوونه شدم.

 

 

درد زینب یه طرف ، درد اینکه دهه اولم تموم شد یه طرف.

 

 

خدایا کمکم کن.

 

 

 

 

 

 

 

 

>>عاشورا

 

 

>فقط صدای سنج و دمامه که دیوونم میکنه.

 

 

>یادت بخیر شب مسلم بن عقیل

 

 

>شرمنده ام که زنده ام از روضه هایتان

 

 

همین

 

 

 

 

 

 

 

 

>>شب تاسوعا،روز تاسوعا

 

 

 

عمری نفس زدم به هوای نگاهتان

 

 

عمری سرم به سایه ی این بیرق عزاست

 

 

قلبم به بزم هر شبتان خو گرفته

 

 

چشمم به خاک خانه ی تان خوب آشناست

 

 

 

                                                                                    همیشه وقتی تاسوعا میرسه دلم

 

   

                                                                                  میسوزه که ای وای داره تموم میشه

 

 

                                                                                                          میشه تموم نشی

                                                                                                        

علمدارم ، پناهم، تکیه گاهم،

 

 

تمام سرنوشت خیمه گاهم

 

 

داد بی داد

 

 

 

 

 

 

 

>>شب هشتم محرم

 

 

دلم گرفته ...............

 

 

قربون دل گرفتت برم آقا 

 

 

بغض یا اشک!!؟؟

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

>>شب هفتم محرم

عطش........................

ببار ای بارون ببار

بر دلم گریه کن خون ببار

در شب تیره چون زلف یار

بهر لیلی چو مجنون ببار                     ای بارون

 

 

>> شب ششم محرم

داغت دل شکسته ی مارا کباب کرد

شد اشک سرخ و خانه ی چشمم خراب کرد

ما شمع زاده ایم که سوزیم بپای تو

ما را هزار بار محرم مذاب کرد

                                                                           ..>دیوانگی هر شب ماهم حکایتیست . ...                                   

 

 

بوی کربلا!

سلام.

سایت و باز میکنی یه صفحه سفید میبینی روبروت.

 دلت میخواد آپ کنی ولی  چیزی واسه نوشتن نداری.

دوست داری حسی رو که داری منتقل کنی ولی.................

این روزا هر کی یه جوریه . هر کس یه جوری تو خودشه. خیلی یه جوریه.

یه جوریشو نمیتونم بگم ولی واقعن یه جوریه......................................

چند روز پیش با یکی از بچه ها در مورد علامه طباطبایی حرف میزدیم .دوستم گفت

علامه فقط دو تا تفسیر داره یکی المیزان که تفسیر قران و یکی تفسیر حافظ.

تو یه کتاب به نقل از دخترش نوشته بود علامه روز اخر عمرش تفسیر حافظ و آتش میزنه.

یعنی دلیلش چی بوده. شاید واقعن تفسیر بعضی از شعرا در حد چاپ شدن تو کتابا

نبوده. مثل این شعر:

سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت       آتشی بود در این خانه و کاشانه بسوخت

تنم از واسطه ی دوری دلبر  بگداخت                    جانم از آتش مهر رخ جانانه بسوخت

چقدر به حضرت زینب و امام حسین میخوره این شعر.

خدا رو شکر محرم تو دیدم دوباره آقا جون. خیلی دل تنگه شب اول بودم ولی الان تموم شده.

چشم به هم بزنیم محرم تموم میشه.

هیییییی حسین    امشب ز غمت میان خون خواهم خفت.

یا لثارات الحسین(علیه السلام)

پ ن:شاید دلم یه جوری باشه که هر شب یه چیزی بنویسم .خوشحال میشم سر بزنید.

یه مطلبی رو بگم که دیشب یکی از بچه ها میگفت چرا تو وبلاگ ها همه آدما از خوبی میگن .یه حرفایی میزنن که

 بقیه فکر میکنن فلانی چقدر ادم خوبیه و سیمش وصله. ولی تو زندگی اینجور نیستن. جواب من اینه که خدا خیلی مهربونه و اصلن

راضی نیست بندش بیاد آبرو خودش و ببره . خدا ستار العیوب و دوست داره بنده هاشم همینجوری باشن. بد نیست یه کم به هم

خوشبین باشیم

یا علی

 

مرد ناشناس!

 

غدیر بود.رفتیم پیشانی اباذر را ببوسیم و بگوییم:((برادر!عیدت مبارک)) پیشانیش از آفتاب ربذه سوخته بود!!

به ((ابن سکیت)) گفتیم:((علی)).هیچ نگفت، نگاهمان کرد وگریست. زبانش را بریده بودند!!

خواستیم دست های میثم را بگیریم و بگوییم((سپاس خدا را که ما را ازمتمسکین به ولایت امیرالمومنین قرار داد))دستهایش را قطع کرده بودند!!

گفتیم:(( یه سیدی بیابیم و عیدی بگیریم))سیدی ! کسی از بنی هاشم.جسد هایشان درز لای دیوارها شده بود وچاه ها از حضور پیکرهای بی سرشان پر بود!زندانی دخمه های تاریک بودند و غل های بر پا، در کنجهای زندان ها نماز میخواندند.

 

 

 

فقط همین نبود که میان بیابان بایستند، رفتگان را بخوانند که برگردند و صبر کنند که ماندگان برسند. فقط همین نبود که منبری از جهازشتران بسازد وبالا رود، صدایش کند ودستش را بالا بگیرد، فقط گفتن جمله ی کوتاه ((علی مولاست)) نبود.کار اصلا اینقدرها ساده نبود.فصل اتمام نعمت ، فصل بلوغ رسالت.فصل سختی بود.

بیعت با علی(علیه السلام) مصافحه ای ساده ای نبود.مصافحه با همه ی رنج هایی بود که برای ایستادن پشت سر این واژه ی سه حرفی باید کشید. ایستادن پشت  سر واژه ای  سه حرفی که در حق ، سخت گیر بود.این روزها ولی همه چیز آسان شده است.این روزها ((علی مولاست)) تکه کلامی معمولی و راحت است.

 

اگر راحت می شود به همه ی تیرک های توی بزرگراه تابلوهای تبلیغاتی با انواع خط ها ،نوشت ((علی))!!!!،اگر خیلی راحت و زیاد وپشت سر هم می شود این کلمه را تکرار کرد وتکرار، حتما جایی از راه را اشتباه آمده ایم.شاید فقط با اسم بی خط وبی جان مصافحه کرده ایم وگرنه با او؟!..کار حتما سخت بود، صبوری بی پایان بر حق،تاب آوردن عتاب هایش حتما سخت بود.

 

 

 

آن ((مرد ناشناس)) که دیروز کوزه ی آب زنی را آورد، صورتش را روی آتش تنورگرفته((بچش!این عذاب کسی است که از حال بیوه زنان و یتیمان غافل شده)). آن((مرد ناشناس)) سر بر دیوار نیمه خرابی در دل شب دارد میگرید:(( آه از این ره توشه ی کم،آه از راه دراز)) و ما بی آنکه بشناسیمش ، همین نزدیکی ها جایی نشسته ایم تمرین میکنیم که با نامش شعر بگوییم، خط بنویسیم، آواز بخوانیم و حتی دم بگیریم و از خود بیخود شویم.

عجیب است! مرد هنوزم ((مردناشناس))است.

 

پ ن: ۱.به پیشنهاد پریشون کتاب خدا خانه دارد را شروع کردم به خوندن.متن بالا هم یکی از قسمت های همون کتاب . حتمن بخونین.

       

       

     من نمی ودنم چرا هر سال عید غدیر دلم مگیره.شاید دلیلش اینه که کم کم باید آماده شیم واسه محرم.

       

          گرد و غبار غافله روی دلم نشسته                غربت کاروانیان قلب مرا شکسته  

             

                                                                                      آقا جون روزی اشک محرم من با تو

                                                                                                          یا علی